Πεσκέσι, Ηράκλειο: Ένα πολύτιμο εστιατόριο και μια χαμένη ευκαιρία

Το Πεσκέσι είναι ένα ιδιαίτερα γνωστό και πολυβραβευμένο εστιατόριο του Ηρακλείου της Κρήτης, φέτος μάλιστα κέρδισε και ένα αστέρι FNL. Στεγάζεται στο παλιό, πετρόχτιστο αρχοντικό του καπετάν Πολυξίγκη – τον οποίο ίσως θυμάστε από τον Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη- σε ένα πολυδαίδαλο «συγκρότημα» χώρων και εσωτερικών αυλών.

Ο ιδιοκτήτης του, Παναγιώτης Μαγγανάς, έχει μελετήσει σε βάθος την κρητική γαστρονομική παράδοση, την ιστορία και τις πρώτες ύλες του τόπου του. Εφαρμόζοντας ολοκληρωμένα τις αρχές της βιωσιμότητας και τη λογική του farm to table, έχει δημιουργήσει ένα αγρόκτημα στο χωριό Χαρασό της Χερσονήσου που τροφοδοτεί -σχεδόν εξολοκλήρου- το εστιατόριό του με πολύτιμα υλικά.Παράλληλα, αξιοποιεί δυσεύρετα υλικά της κρητικής παράδοσης, αναβιώνει και επικοινωνεί γευστικές ιστορίες του παρελθόντος, μαγειρεύει παλιές συνταγές, προτείνει ένα ολοκληρωμένο «μπαρ έξτρα παρθένου ελαιόλαδου», διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα λίστα κρητικών κρασιών, παράγει μέχρι και τα δικά του «αναψυκτικά». Και δεν είναι μόνο αυτά, το Πεσκέσι είναι ταυτόχρονα και πολύ τουριστικό (και αυτό κατ’ εξαίρεση, πιστέψτε με, δεν είναι μομφή αυτή τη φορά), ενώ διαθέτει και ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό και ενημερωμένο σέρβις που κατορθώνει να μεταδώσει πειστικά το αναμφισβήτητο όραμα του Παναγιώτη Μαγγανά. Για όλους αυτούς τους λόγους το Πεσκέσι είναι ένα εστιατόριο πολύτιμο και σπάνιο όχι μόνο για την Κρήτη, αλλά για ολόκληρη τη χώρα!

Όμως δοκιμάζοντας τα πιάτα του δεν μπορώ να μην νιώσω ότι ταυτόχρονα αποτελεί και μια χαμένη ευκαιρία. Η κουζίνα του σεφ Χρήστου Σχοιναράκη πατά στη μαγειρική παράδοση του νησιού, δεν καταφέρνει όμως να την προχωρήσει ούτε ένα βηματάκι παραπέρα.

Διαβάζοντας τις προτάσεις του μενού και γνωρίζοντας την ποιότητα της πρώτης ύλης (και διαπιστώνοντάς τη αργότερα και στο πιάτο) με πιάνει αδημονία. Παρά το ότι δεν το επισκέφθηκα την ιδανικότερη εποχή από άποψη υλικών, θέλω να δοκιμάσω τα πάντα, κυριολεκτικά τα λιγουρεύομαι. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα μέσα στο πιάτο με προσγειώνει. Η προσήλωση στην -κατά την άποψή μου- κακώς εννοούμενη παραδοσιακή μαγειρική, οδηγεί σε πιάτα βαριά, που πλέουν στο ελαιόλαδο και λαχανικά παραμαγειρεμένα. Έτσι όμως τα αρώματα και οι γεύσεις πνίγονται, οι υφές χάνονται και η ευκαιρία να έχουμε επιτέλους ένα εστιατόριο παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας που θα μπορούσε να πάρει δύο αστέρια χάνεται!

Ένα «μικρό» βήμα μένει ώστε το Πεσκέσι, εκτός από πολύτιμο, να γίνει και εξαιρετικό: να τολμήσει να φέρει την μαγειρική του στο 2023 κρατώντας στις περασμένες δεκαετίες μόνο την ψυχή και το βλέμμα του

Μην με παρεξηγείτε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πιάτα είναι γευστικά. Το αρνάκι με χόρτα αυγολέμονο για παράδειγμα ήταν απολαυστικό δεδομένου ότι και η εποχή δεν προσφέρει την μεγαλύτερη ποικιλία σε χόρτα, θα μπορούσε όμως να είναι αξέχαστο αν τα χόρτα «κρατούσαν» λίγο. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως χρειάζεται δουλειά στα γλυκά τα οποία, όπως και να εκφωνούνται, μοιάζουν να έχουν βγει από άλλο ανέκδοτο …όπως για παράδειγμα αυτή η μηλόπιτα που μόνο απόγευμα σε αμερικάνικο café έχει νόημα να σερβίρεται.

Ο Παναγιώτης Μαγγανάς έχει δημιουργήσει ένα εστιατόριο με απίστευτα ολοκληρωμένο concept που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, διακονεί την κρητική κουζίνα σε όλο τον κόσμο και σερβίρει μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντα πιάτα με αξιοσημείωτο επαγγελματισμό. Ένα «μικρό» βήμα μένει ώστε το Πεσκέσι, εκτός από πολύτιμο, να γίνει και εξαιρετικό: να τολμήσει να φέρει την μαγειρική του στο 2023 κρατώντας στις περασμένες δεκαετίες μόνο την ψυχή και το βλέμμα του!