Επιστροφή και σκέψεις & εντυπώσεις από τις Αυγουστιάτικες εξορμήσεις. Μέρος 1ο: Κως & Λέρος

04 Σεπτεμβρίου 2023
Πάνος Δεληγιάννης
Με τον Μύλο στη Λέρο να κλέβει τις εντυπώσεις μου αυτό το καλοκαίρι, πέρασα 27 από τις 32 τελευταίες μέρες σε Κω, Λέρο, Πάρο, Σύρο και Μύκονο. Μίλησα με δεκάδες ανθρώπους, δοκίμασα εκατοντάδες πιάτα, αναλογίστηκα πράγματα, έκανα διαπιστώσεις και επέστρεψα ανανεωμένος, με νέες εμπειρίες και ιδέες. Καλή σεζόν λοιπόν σε όλους μας!
  • ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ & ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΕΣ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ. ΜΕΡΟΣ 1Ο: ΚΩΣ & ΛΕΡΟΣ | Editor's Note

Ο Αύγουστος ξεκίνησε με ένα ταξίδι στην Κω και ένα σύντομο πέρασμα «απέναντι» στη γοητευτική Λέρο με την υπέροχη ενέργεια και την αυθεντική ατμόσφαιρα. Σαράντα λεπτά με ένα φουσκωτό και φτάσαμε στο καλύτερο ίσως εστιατόριο θαλασσινής κουζίνας στη χώρα, τον Μύλο!

Το μοναδικό location, η γοητευτική ατμόσφαιρα και οι μουσικές, η φιλόξενη ζεστασιά των ανθρώπων εκεί και το πάθος -και οι γνώσεις- των αδελφών Κουτσουνάρη είναι εκείνα που βάζουν τις βάσεις μιας μοναδικής εμπειρίας για τον επισκέπτη και χτίζουν τη φήμη του εστιατορίου που «κληρονόμησαν» από τους γονείς τους τα τελευταία δέκα-δώδεκα χρόνια, στην άκρη της γραφικής Αγίας Μαρίνας. Από εκεί και πέρα ξεκινά ένα ανεπανάληπτο σερί μικρών και μεγάλων εκπλήξεων που δικαιολογεί και ξεπερνά τη φήμη που έχει χτίσει το Μύλος: η απίστευτη ποιότητα της πρώτης ύλης καταρχήν (που ξεκινά από ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά μέχρι ζαρζαβατικά από το μποστάνι τους και φτάνει σε μαεστρικό dry aging ορισμένων μεγάλων ψαριών και σε «ακρότητες» όπως η παλαιωμένη σόγια των τριάντα ετών ή το φρέσκο wasabi που τρίβεται στο τραπέζι σου), η άψογη τεχνική με την οποία διαχειρίζονται το καθετί, η έμπνευση και το ταλέντο του σεφ Μάριου Κουτσουνάρη που φαίνονται σε ορισμένες μαγικές μπουκιές που παρεμβάλλονται ανάμεσα σε πιο «ήσυχες» επιλογές, η εξαιρετική και ιδιαίτερα ψαγμένη λίστα κρασιών που κρύβει δυσεύρετα διαμάντια και επιμελείται ο άλλος αδελφός και ψυχή της σάλας, ο Γιώργος Κουτσουνάρης, και τέλος το πιο ενημερωμένο εστιατορικό humidor της Ελλάδας που ο Μάριος το έχει φορτώσει με μια απίστευτη ποικιλία συλλεκτικών Αβάνας! Θα γράψουμε και πιο αναλυτικές και «τεχνικές» εντυπώσεις για τον Μύλο, όμως είναι ένα εστιατόριο που «αξίζει το ταξίδι» για όποιον καταλαβαίνει τι ακριβώς θέλω να πω.

Ας επιστρέψουμε όμως στην Κω που ήταν και ο πρώτος βασικός προορισμός μας και την οποία έχουμε επισκεφθεί αρκετές φορές την τελευταία πενταετία κυρίως χάρη στο πάθος και την ενθουσιώδη προσωπικότητα του Γιώργου Κουτσού που βρίσκεται πίσω από το αγαπημένο Albergo Gelsomino και τα πολύ καλά Aqua Blu & Pelagos, αλλά κυρίως πίσω από μια παθιασμένη προσπάθεια να μας δείξει τα καλά που έχει να προσφέρει το «νησάκι» του. Η Κως, γνωστή βασικά για τον μαζικό και all inclusive τουρισμό της, έχει αναπτύξει τελευταία μια γαστρονομική δυναμική που περιλαμβάνει πολύ αξιόλογα εστιατόρια τόσο σε ξενοδοχεία (όπως το Albergo Gelsomino και το Cuvee του Aqua Blu που επιμελείται από φέτος ο Γκίκας Ξενάκης ή το Mosaico Gastro Wine-bar, στο Horizon Beach, όπου ο σεφ Δημήτρης Κούλλιας υπογράφει μια από τις εκπλήξεις του νησιού, αλλά και υποσχόμενες προσπάθειες σε νέες μονάδες με υπογραφές από σεφ όπως ο Γιάννης Παρίκος ή ο Αλέξανδρος Χαραλαμπόπουλος στα Koia και Theros αντίστοιχα) όσο και εκτός. Από αυτά τα ανεξάρτητα εστιατόρια ξεχωρίζει το μοναδικό Ορομέδων στη Ζία, με το μοναδικό ηλιοβασίλεμα, όπου η οικογένεια Παπακωνσταντίνου προτείνει μια βαθιά νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα σε συνδυασμό με μια πλούσια λίστα κρασιών και απίστευτο σέρβις, αλλά και το κλασικό Broadway όπου η νέα γενιά το εξελίσσει βήμα-βήμα με τον Γιάννη Παπακωνσταντίνου, σεβόμενο την παράδοση του εστιατορίου, να το προικίζει με δημιουργικότητα και να του χαρίζει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Και δεν είναι τα μόνα, αξιόλογη επιλογή ψαροφαγίας και το πιο «κοσμικό» Μπαρμπούνι που είναι πάνω στη θάλασσα αλλά και εξαιρετικά σουβλάκια και ωραία κρέατα στον «Λάμπρο» (που από το πιο διάσημο σουβλατζίδικο του νησιού εξελίχθηκε -σε νέο χώρο απέναντι- σε ωραίο steak-house), ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τα απολαυστικά και παραδοσιακά κεμπάπ κλπ στον Αράπ.

Επιστροφή στην Αθήνα για λίγες μέρες το Δεκαπενταύγουστο και μετά ξεκίνησα ένα εικοσαήμερο ταξίδι στις κλασικές Κυκλάδες, στην Πάρο, την Σύρο και την Μύκονο που ολοκληρώνεται τη Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου. Σε πολύ λίγες μέρες ακολουθεί το δεύτερο μέρος του κομματιού αυτού με εντυπώσεις αλλά και σχόλια. Πιθανοί τίτλοι του; Έλεος πια με το σεβίτσε! Ή ίσως: Υπάρχουν κι άλλες ράτσες μοσχαριών εκτός από τα Wagyu!

Εν τω μεταξύ, η αρχή του Σεπτεμβρίου σηματοδοτεί και το ξεκίνημα της νέας σεζόν και την επιστροφή μας σε κανονική ροή ύλης. Ξεκινάμε σήμερα και με ένα πρώτο συνολικό κομμάτι που συνοψίζει τα σημαντικότερα openings και νέα που περιμένουμε στο ξεκίνημα μιας σεζόν που μπαίνει πολύ δυναμικά!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση